Hoe Gregor Samsa met zijn verhaal worstelt (2)
Gregor is er altijd van overtuigd geweest dat zijn gezin leunt op zijn inkomen als vertegenwoordiger. Voordat hij in een ondier veranderde, werkte hij in een baan die hem niet aanstond, met maar één doel voor ogen: zijn gezin er financieel bovenop helpen. Maar als hij eenmaal in een insect is veranderd en niet meer kan werken, blijkt het gezin het zonder zijn inkomen te kunnen stellen.
Gregor komt erachter dat zijn vader in het verleden geld opzij heeft gezet waar hij Gregor niet over verteld heeft. Het is niet genoeg om van te rentenieren, maar het is voldoende voor het moment, eens te meer als de rest van het gezin gaat werken en kostgangers neemt. Gregors narratief dat zijn familie niet voor zichzelf kan zorgen is dus onjuist en ook altijd onjuist geweest.
Toch blijft Gregor vasthouden aan zijn oude narratief en voelt hij zich beschaamd dat hij het gezin niet langer kan onderhouden:
Wanneer het gesprek op deze noodzaak tot geld verdienen kwam, liet Gregor altijd meteen de deur los en wierp zich op de naast de deur staande koele leren sofa, want hij kreeg het heet van schaamte en verdriet.
— Franz Kafka, De gedaanteverwisseling
